allemansveld Oostindie
Dit veld bij de westelijke ingang van Terheijl wordt niet bebouwd. Het bleek een prachtige plek om een allemansveld in te richten, geheel in lijn met de traditie van Nietap om gezamenlijk een praalwagen te bouwen in een grote, tijdelijk geplaatste tent ergens op het land. Dat idee, die methode, hebben we ingezet om samen met inwoners te werken aan het dan nog alleen in naam bestaande ‘allemansgoed Terheijl’.
Een ‘allemansveld’ is een al dan niet tijdelijke plek waar initiatieven kunnen worden ontwikkeld die bijdragen aan de beleving van Terheijl als allemansgoed. In de praktijk bleken de vitrines bij de entrees tot Terheijl belangrijke plekken waar excursies begonnen, waar ideeën werden uitgewisseld, bijeenkomsten werden aangekondigd, en resultaten werden getoond. Op allemansveld Oostindie is er uitgebreid geëxperimenteerd met de potklei.
Veel inwoners hebben slechte ervaringen met de klei. Het maakt werken in tuinen moeilijk. Maar ze vinden het ook wel fascinerend dat er ooit stenen zijn gemaakt van ‘hun’ klei voor het klooster Aduard. We delen op een soort braderie in Nietap ‘broodjes’ klei uit; klei zo uit de grond die twee keer door een strengenpers is gehaald om het materiaal iets makkelijker bruikbaar te maken. We nodigen mensen uit om te werken met deze potklei, thuis, op school, of bij ons op het allemansveld.
Op het allemansveld aan Oostindie, bij Baggelveld, wordt al het werk gedroogd en uiteindelijk gestookt in een veldoven. Er komen op het laatste moment, net voor de oven dichtgaat, nog mensen werk brengen dat ze de avond ervoor gemaakt hebben. We waarschuwen dat dat waarschijnlijk kapot gaat. Dat zou ook zo moeten zijn, maar mede door uiterst traag droogstoken en rustig doorstoken tot 1100 graden Celsius blijkt vrijwel al het kleine werk toch heel uit de oven te komen. Grote stukken blijken problematisch.
Deze experimenten leerden ons een andere les dan die we leerden bij de steenfabriek. Het blijkt heel werkbare klei. Dat bood kansen om de gedroomde keramische koppen voor de veldpalen, die de grenzen van de potkleigrond duiden, zelf te maken. We besloten om de koppen van de veldpalen dunwandig op te bouwen en in een veldoven te stoken. Het werk in de veldoven op het allemansveld is zo rijk aan kleurschakeringen; zo’n eigenheid krijg je niet in de gasoven in de steenfabriek.
