potklei

potklei

Potklei is hier niet gebracht door rivieren of de zee, maar door smeltwater van gletsjers in de ijstijden. De bakstenen van de zuilen die de entrees markeren zijn gemaakt met potklei die vrijkwam bij het graven van een nieuwe poel in de weide nabij het labyrint van Natuurschoon. Voor de productie van de bakstenen hebben de kunstenaars samengewerkt met steenfabriek Zilverschoon in Randwijk. Na een intensieve testfase, op basis van zorgvuldig onderzoek door het Technisch Centrum voor de Keramische Industrie, is het gelukt om een serie bruikbare bakstenen te maken. Metselaar Dirk de Bruijn heeft er de zuilen mee opgemetseld.

Op plaatsen waar de potklei dicht onder de oppervlakte aanwezig is, de zogenaamde potkleischol, staan veldpalen met een roodachtige, keramische kop. Die keramische koppen zijn door de kunstenaars gevormd en gestookt in een veldoven. Niet met turf maar met hout, op een temperatuur van 1060 graden Celsius.

Voordat de ambachtelijke productie startte, hebben de kunstenaars geëxperimenteerd op het allemansveld Terheijl, bij de westelijke ingang (Leek). Iedereen was welkom om te kijken en om ook zelf iets van potklei te maken en te laten stoken.

Bomen, struiken en planten zijn gebonden aan specifieke bodemsoorten. De flora van een landschap zegt ook iets over hoe mensen leven van en met het landschap. De meidoorn bijvoorbeeld werd eeuwenlang door de mens ingezet als veekering. Vooral de Eenstijlige meidoorn, maar in Terheijl groeide van nature op de potklei ook de veel zeldzamere Tweestijlige meidoorn, die minder goed gedijt op zandgronden. Mede door de intrede van het prikkeldraad is de meidoorn vrijwel uit onze cultuurlandschappen verdwenen.

De kunstenaars hebben op de potklei de Tweestijlige meidoorn opgespoord en vermeerderd. Op kwekerij De Baggelhof in Nietap is een tweede reeks stekken zich aan het ontwikkelen, die in een later stadium zullen worden verspreid en aangeboden aan geïnteresseerden, met een door de kunstenaars gemaakt ‘certificaat van echtheid’. De Tweestijlige meidoorn, zo typisch voor Terheijl, is hiermee gewaarborgd en kan worden ingezet bij de verdere ontwikkeling van het landschap.